Ιστορία...

Yπήρχε κάποτε ένα μικρό εμπορικό πλοίο, ο Ωρίωνας. Κατασκευή του 1920, ατμοκίνητο και πέρασε από διάφορα χέρια: Ολλανδικά, Γαλλικά, Ελληνικά και στο τέλος Γερμανικά (1943;) και συγκεκριμένα στο πολεμικό ναυτικό τους (Kriegsmarine). Βυθίστηκε από σαμποτάζ στον Πειραιά, ανελκύστηκε και τελικά το βομβάρδισαν συμμαχικές δυνάμεις (Bristol Beaufighters της RAF) σε έναν κόλπο στην Δονούσα.

Γιατί τα αναφέρω αυτά, θα μου πείτε. Πέρσι βρέθηκα για λίγες μέρες στη Δονούσα και έχοντας διαβάσει για το ναυάγιο (το οποίο βρίσκεται σε πολύ ρηχά νερά κι άλλοτε καλύπτεται από άμμο/άλλοτε είναι ορατό) είπα να το επισκεφτώ. Δεν έχουν απομείνει πολλά κομμάτια του, μόνο η "ραχοκοκαλιά" του και μερικά σκόρπια κομμάτια μετάλλων, κουτιών κλπ γύρω γύρω. 

Φωτογραφίες από το ναυάγιο:

(λίγο πειραγμένη αντίθεση/φωτεινότητα για να φαίνεται καλύτερα)

Ιστορική φωτογραφία:

Φωτογραφία από Google maps με το σημείο του ναυαγίου σημειωμένου με κόκκινο:

Αλλά κι η αφορμή για το ποστάκι αυτό, χαζεύοντας στο κτηματολόγιο έπεσα πάνω σε αεροφωτογραφίες του 45-60 στο οποίο φαίνεται το ναυάγιο (κίτρινη σημείωση δική μου). Υπάρχει σημείωση πως τα Δωδεκάνησα είναι από το '60, ήλπιζα να ήταν πιο παλιές αλλά ακόμα κι αυτό έχει την ιστορία του. :)

Κι ένα ακόμα "συγκριτικό":

Αεροφωτογραφία της Αστυπάλαιας από βομβαρδιστικά του Άξονα (Ju-88) σε πτήση προς την Κω (μάλλον επιχείρηση στα πλαίσια της Μάχης της Κω):

Σύγκριση οπτικής στο Google maps:

Στην τελευταία φωτό (του GMaps) θα δείτε ένα κόκκινο βελάκι (δική μου προσθήκη). Αυτό το σημείο λοιπόν λέγεται Κόκκινος Γκρεμός κι είναι επισκέψιμος με καραβάκι κατά βάση. Έχει ιστορική σημασία διότι κατά τον 2ο ΠΠ αποτελούσε κρησφύγετο υποβρυχίων (είναι η αριστερή από τις δύο εσοχές που βλέπουμε) και αποθήκη πυρομαχικών σε σπηλιές που βρίσκονται αριστερά από το σημείο. 

Φωτογραφία κτηματολογίου άρα του 60 μάλλον, και πάλι κρίμα γιατί θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πότε και πώς ανοίχτηκε. Οι ντόπιοι δεν ξέρουν αλλά εικάζω πως υπήρχε ένα φυσικό άνοιγμα στο σημείο το οποίο ίσως με εκρηκτικά/σκάψιμο έγινε περισσότερο επισκέψιμο. Θα καταλάβετε γιατί στις επόμενες φωτογραφίες. 

Σύγχρονη του GMaps:

Και η επίσκεψη με το πλοίο στο σημείο έτσι όπως είναι σήμερα:

Προς τα μέσα

Προς τα έξω

Προς τα έξω με το καραβάκι για κλίμακα

Μια από τις εσοχές/σπηλιές που λένε ότι αποθήκευαν τα πυρομαχικά:

(η ίδια αλλά κάτω από το νερό)

Κι ένα ακόμα μεζεδάκι Αστυπαλαίας, ιστορικό:

Με τίτλο "Γερμανικό πυροβόλο στο Στενό", από το αρχείο του Jean Francois Lagueniere. Δεν είναι όμως ακριβώς στο Στενό, το οποίο είναι οι δύο παραλίες που φαίνονται στο βάθος. Είναι μάλλον στην πλαγιά από την οποία περνάει ο δρόμος προς το κάτω μέρος:

Αντιαεροπορικό άραγε; Στο βάθος δε της παλιάς φωτογραφίας φαίνεται ο κόλπος στον οποίο έγινε το καινούριο λιμάνι του νησιού, ο Άγιος Ανδρέας.

Και μια φωτογραφία από Ju-52 στην Μαλτεζάνα:

"Soldiers of 11. Kp. Lw.Rgt.21, 11. Lw.Felddivision are landing on island Astypalea, Autumn 1943 at the Maltesana bay"

Το σημείο από τις φωτογραφίες του '60: